INTERVIEW: Paul Weller

Објавено во „Нова Македонија“ на 09.06.2008

Мојата музика произлегува
од тоа што го слушам

        Настапот на Paul Weller на годинашниот Exit festival веројатно за пасионираните љубители на музиката од 1980-тите ќе биде можност да се види уште една рок-икона. Сепак, Weller е нешто повеќе од предводник на некогашната постпанк-атракција The Jam, нешто повеќе од гитарист кого колегите-гитаристи повеќе го ценат дури и од самите негови обожаватели. Paul Weller е музички феномен, кој ги премостува генерациските вкусови за музиката емитирјаќи низ неа поливалентна енергија, која нема одреден рок на траење. Ова телефонско интервју е токму по повод неговиот настап на новосадскиот фестивал Exit, во кое големиот мајстор влезе во разговор со голема непосредност и одговараше на прашањата со многу шарм и искреност.

Што значи по 30 години да се биде првоборец во панкот и во њу-вејвот?

- Не се гледам себеси како пионер, туку се гледам како музичар и размислувам како да продолжам креативно да го правам ова што го работам. Последниве триесетина години не ми значеле ништо особено. Не сакам да паднам во емоционална стапица ниту, пак, во рутина што би била некакво ехо од минатото. Единствено што сум размислувал е тоа како да направам добра музика. Во изминативе три и повеќе децении на светската рок-сцена се појавија различни музички стилови и правци, различни носачи на звук и различни медиуми, кои дадоа свој придонес во развивањето на музиката.

Новиот албум се вика 22 Dreams (22 сона). Кој беше вашиот прв сон со групата The Jam?

- Првиот сон ми беше да успеам, да се пробијам, да потпишам договор за снимање албум, да се појавам на телевизија или на радио. Како и секој тинејџер, и јас сонував како да стигнам до врвот, до славата... Тоа се сите оние работи што треба да ги направите во младоста, а мене ми се остварија.

Сакате да кажете дека навистина ви се исполнија соништата?

- Да, затоа што на 10-годишна возраст единствено за што размислував е како да направам бенд и како да снимам плоча. Тој сон ми се исполни кога наполнив 18 години, кога го снимив мојот прв албум. Што се однесува до тоа, многу сум среќен и благословен.

На 22 Dreams свират Noel Gallagher од групата Oasis и Graham Coxon од Blur. Како е да се работи со музичари од генерација на која вие сте ѝ биле идол?

- Никогаш не сум размислувал за тоа дека сум им идол. Noel и Graham имаат голема почит кон мене, но и јас ги почитувам затоа што размислуваме на иста бранова должина. Додека бев во групата The Jam тие биле деца, но и покрај таа генерациска разлика ги сметам за мои современици и врсници. Мислам дека нивните сфаќања и размислувања ми се многу поблиски отколку на голем број музичари од осумдесеттите години на минатиот век.

Дали 22 Dreams е микс на звукот од вашиот втор бенд The Style Council, соулот и аренбито на Isaac Hayes, Curtis Mayfield, збогатен со психоделија?

- Мојот вкус за музика е многу еклектичен. Кога сум дома слушам различна музика, која се движи меѓу, соул, џез, поп, класична музика... Јас не гледам граници во музиката и не обрнувам внимание на стилот и на правецот. Единствено ми е важно дали музиката е добра или не. Мислам дека мојата музика произлегува од мојот вкус, односно од тоа што го слушам, а 22 Dreams веројатно е рефлексија на тоа.

Дали звукот на овој албум е она што го баравте изминативе 30 години?

- Не, ова е една поинаква насока и поинаква димензија. Музиката на 22 Dreams е тоа што го чувствувам сега. Кога ќе се вратите малку наназад ќе видите дека сите мои албуми имаат различен звук и поинакви ставови. Значи ова што го правам сега се моментални чувства, а не од минатото.

Навистина ли му се обраќате на Господ со темата God, која се наоѓа на новиот албум?

- Темата God е само една приказна, која ја пласирам онака како што ја гледам. Луѓето што не се целосно религиозни му се обраќаат на Господ само кога се во невоља. Со оваа песна им давам една идеја, а тие може да ја сфатат како сакаат.

Вашиот прекар е Modfather („татко на модот“ - музички и не само музички правец што го инаугурираа легендарните The Who), во таа смисла што претставуваат за вас Pete Townshend, групата The Who и филмот Quadrophenia од 1979 година?

- Филмот е ужасен и никогаш не ми се допаѓал, затоа што деталите во него се многу лоши и погрешни, а музиката едноставно не е музика. Quadrophenia не ми значи ништо во животот.

Што се однесува пак до The Who и Pete Townshend немам зборови, тој е фантастичен. Музиката од раниот период на Townshend е неверојатна и имаше огромно влијание врз мене.

Дали гитарата е вашата прва љубов, а мотоциклот е втората?

- Мојата прва љубов ми се децата, втората ми е гитарата, а трета би можела да ми биде моторот.

Во изминативе години на Exit свиреа Robert Plant, Morrissey, годинава покрај вас ќе свират и Sex Pistols. Дали мислите дека со фестивалот Exit се поместува интересот за рокенрол-бардовите на овој дел од Европа, во некогашните комунистички земји?

- Не знам, но би сакал да е така. Одамна се обидувам да свирам во тој дел од светот, но многу е тешко да се направи и да се организира турнеја таму. Сум сакал да одам во Русија, Унгарија, во сите источните земји. Тој е дел од светот што отсекогаш сум сакал да го посетам и во кој не сум бил.

Дали е повозбудливо да се биде тука или во западните земји?

- Да, секогаш е возбудливо да одите некаде каде што претходно не сте биле. Токму затоа што не знаете што да очекувате. Запознавате нови, поинакви луѓе. Да, мислам дека е возбудливо. Одвај чекам да настапам на фестивалот Exit.

И покрај тоа што сега свирите посмирена музика во однос на The Jam, дали сте во кондиција сега да направите еден пого-скок на концерт?

- Ха, ха, ха... Да, би можел, но не толку високо како порано.

Што имате да кажете во сеќавање за Bo Diddley, кој почина деновиве?

- Едноставно го обожавав. Е, тој беше вистински пионер! Многу значајна личност во музиката. По сè изгледа дека е потценет и малку вреднуван. Мислам дека беше брилијантен музичар. Заедно „купувавме“ африканска музика, но и соул и аренби. Мислам дека е многу важен, а ако луѓето не знаат за него, треба да купат негов албум и да дознаат колку е важен.