ALBUM REVIEW: Escape - Foolish Green

Објавено во „Нова Македонија“ на 30.03.2013

Шлаканица за непослушните

Објавувањето деби-албум секогаш носи возбуда, но и страв кај тие што ја создаваат музиката, но и кај публиката. Возбудата кај авторите е поради тоа што се впуштаат во нешто што дотогаш не го правеле, а стравот - затоа што влегуваат во една поинаква матрица. Слушателите, пак, имаат друга перцепција. Стравот кај нив повеќе е скепса и неверување во квалитетите на луѓето што секојдневно ги сретнуваат на улица. Ова особено важи за нашето поднебје. Но, и покрај тоа, домашните млади автори не отстапуваат од своите идеи, туку цврсто газат по непороодниот пат, со директно вперен прст кон неправдите и зборувајќи на мегафон како предводници на бунтовничката генерација. Тоа го докажува и групата Foolish Green, со својот албум-првенец Escape, во кој нагласено се чувствува неправедната борба и спиритуалното бегство од реалноста.

ИЗВЕДУВАЧ: Foolish Green

НАСЛОВ НА АЛБУМОТ: Escape

БРОЈ НА ПЕСНИ: 12

ВРЕМЕТРАЕЊЕ: 48,17 минути

СНИМАН: 2011/2012 г.

ПРОДУЦЕНТ: Ненад Стефановски

ЖАНР: психоделичен рок

ИЗДАВАЧ: Password Production

ДАТУМ НА ОБЈАВУВАЊЕ: 28.02.2013

Во овој 48-минутен материјал, поделен на 12 песни, лидерот и идеен творец Ненад Стефановски-Брус, се обиде и направи нешто што и на многу поискусни музичари не им успеало. Тој и другите од бендот изградија свое прибежиште во кое нештата се случуваат поинаку, а од минималниот визир го гледаат светот од поинаква перспектива. Психоделичната атмосфера што преовладува во албумот е уште еден доказ за тоа како една загубена генерација го восприема тоа што некој им го наметнувал со години. Всушност, во овие 48 минути е запишан процесот на вонтелесната репродукција на квазихуманоидите што владеат со светот и непронаоѓањето решение за нивно уништување и искоренување. Таквата апокалиптична и психоделична атмосфера се чувствува во песните Sun is gone, Faux, Fade away и Thousands years of sorrow. Но Foolish Green не е група на млади и зелени, напротив, тоа се луѓе со изграден став, самодоверба и голема борбеност што ја прикажуваат во пените Let me out и Magnum 44. Секако тука има и теми со љубовна тематика, како што се Lover doll, Laika, Dont need no love, каде што повторно во заднина се чувствува скриена тага, болка и барање излез од оловните окови на љубовта.

Од музичко-техничка страна, албумот едри на ветрот на британскиот звук, каде што се испреплетуваат психоделијата од 1960-тите и 1970-тите години од работилницата на Pink Floyd и етеричниот период на The Beatles, потоа гитарската школа од 1980-тите, комерцијалниот брит-поп од 1990-тите години и инди-звукот на новото столетие. И сето тоа спакувано во финален продукт со искрена и непретенциозна желба за подобро утре.

Албумот Escape можеби најдобро си го опишаа самите автори, кои на неговата корица го испишаа цитатот на Франц Кафка: „Постојат безброј прибежишта, но само едно бегство. Но има толку можности за бегство колку што има и прибежишта“.

За македонската рок-сцена Escape претставува фрлена ракавица кон музичките неверници. Секој што ќе го прифати двобојот ќе добие подарок, а непослушните шлаканица.

ALBUM REVIEW: Zlaten presek - Chromatic Point

Објавено во „Нова Македонија“ на 31.12.2012

Звуци што „збудалуваат“

и носат чувство на сигурност

Дебитантското издание на составот Chromatic Point, насловено Златен пресек, ја размрда домашната рок-музика, која последниве години и онака бележи одличен напредок. Иако групата во овој состав е релативно нова во домашното рок-стадо, членовите зад себе имаат повеќегодишно искуство во неколку различни гаражни бендови, што е вистинскиот клуч за успех. Покрај тоа, некои членови имаат и музичко образование, додека, пак, другите се самоуки со упорност што може да се почувствува на ова парче пластика. Ваквиот спој на искуство, образование и упорност е вистинската формула за создавање препознатлив звук.

Албумот Златен пресек плови на брановите на тврдокорните метал-звуци, каде што до израз доаѓаат индивидуалните инструменталистички способности на секој од четворицата членови на Chromatic Point. Станува збор за инструментален албум, без ниту еден вокал, каде што бучните звуци се испреплетени со македонски мотиви, кои даваат до знаење дека убиствената четворка пред сe` гледа во своето маало, а не прави никакви пресликувања на глобалните тенденции што доаѓаат од студениот европски север.

ИЗВЕДУВАЧ: Chromatic Point

АЛБУМ: Златен пресек

БРОЈ НА ПЕСНИ: 8

ВРЕМЕТРАЕЊЕ: 40,03 минути

СНИМЕНО: февруари-април 2012 г.

ЖАНР: инструментал / етно-метал

ИЗДАВАЧ: Ezgia Records

ДАТУМ НА ОБЈАВУВАЊЕ: 05.12.2013

Посегнувањето по сопствената традиција е предизвик дури и за најголемите, но овие млади момци тоа го направиле без страв и со изграден став кон тоа што се нарекува македонски бит, без притоа да ја осквернават или да ја упропастат идејата на своите предци. Тоа може да се види и во насловите на песните, кои се единствениот текстуален дел на албумот, а меѓу нив се и Разловци 1876, Рожба, Малешевска реченица или На пат кон дома.
Секако, во прв план на Златен пресек доаѓа извонредната гитарска техника на Сашко Бранковски, кој во 40-минутниот материјал го вози слушателот низ несекојдневните спиритуални чувства. Неговата нагласена агресивност е борба на доброто и на злото и претставува одглас на бесот, кој затскриено тлее во дамарот на неговата душа.

Ритам-секцијата, која ја сочинуваат тапанарот Влатко Ѓоргиевски-Далтон и басистот Ален Спасевски, е таа што ја води играта. Нивните синкопирачки ритми ја дополнуваат целата возбуда. Кога на сето тоа ќе му се додаде и суптилниот звук на клавијатуристот Душко Ичев, кој постојано се провлекува низ 40-минутниот материјал, станува јасно зошто оваа четворка функционира и како компактна целина. Импровизирачките моменти на секој од нив, кои се чувствуваат во неколку налети низ целиот албум, се доволен доказ дека овде не се работи според строго определени решенија, туку дека нивната потрага по совршенството е на повисоко ниво со хармонски решенија што на моменти збудалуваат и предизвикуваат чувство на сигурност.

ИНТЕРВЈУ: Ненад Стефановски-Брус (Foolish Green)

Објавено во „Нова Македонија“ на 15.03.2013

Свириме музика

не претставуваме нации

Групата Foolish Green на домашната рок-сцена се појави предминатата година, а со својот сингл Laika, кон крајот на 2012-та, го најави својот поход. По одличното прифаќање на синглот, шестчлената музичка банда, предводена од харизматичниот вокалист и гитарист Ненад Стафановски-Брус, конечно го објави својот деби-албум Escape. Иако Ненад претходно беше познат како рапер, членувајќи во некои домашни хипхоп-состави, овој пат се претставува од поинаква перспектива. Албумот Escape вечерва ќе биде концертно промовиран во киното Фросина во МКЦ, а заедно со Ненад на сцената ќе застанат и другите членови од бендот - гитаристите Нико Гаврилов и Давор Стојановски, басистот Теодор Бошков, клавијатуристот Стефан Пехчевски и тапанарот Стефан Дамјаноски.

Фото: Кристијан Теодоров

По долги години во рап-музиката, конечно формираш рок-бенд. Што те испровоцира да се впуштиш во рок-музика и дали таа ти дава поголема слобода на изразување?

- Со музиката веќе подолго време сум во здрава љубовна врска и, во суштина, тоа ме поттикнува да креирам разни жанрови паралелно со хипхопот. Слободата на изразување во ниту еден музички правец не ви се одзема, освен ако таа не е за некаква политичка пропаганда, песна за партија, реклама за детергент и сл. Но кога би морал да споредам, овој израз некако повеќе се лепи на мојата личност, што беше и првична причина да соберам нова банда, која е на иста бранова должина со мене.

Албумот го насловивте Escape. За какво бегство всушност станува збор?

- Escape е концепт, идеја, мисла за психолошко бегство во свој свет, свои мечти, свое скривалиште, каде што не постојат пречки, нема сомневања, нема часовник, каде што никој не може да те разбуди во најубавиот миг од сонот, кога сонуваш без да спиеш. Излез од колективно наметнатото, од неправедностите и од бесмислиците на светот, од границите на материјалниот свет и од рамките на сивото секојдневие.

Фото: Менче Петреска

Музиката на албумот е во манирот на брит-школата и тоа од 1990-тите, но и малку порано, а на неко места може да се почуствуваат и влијанија на The Beatles, пред се` од нивната Lucy in the Sky with Diamonds. Зошто се решивте да го правите албумот во тој брит-фазон во кој провејува инди-звукот, психоделијата од 1960-тите и 1970-тите, па се` до рифовите од британската гитарска школа од 1990-тите?

- Тоа е широк спектар на музички правци, кој се создаде во периодот на 1960-тите години, преку прогресивните чувства на тогашната младина, чија цел е ослободување од конзервативните ставови. Тоа е бунт против едноумието и политичките режими во тоа време. Всушност станува збор за еден вид експанзија, револуција, експлозија на внатрешните чувства. Тоа е коренот, основата на која сум најнавлечен и го сметам за правец што оттогаш се развива на илјадници начини и нуди простор за многу експериментирање.

Покрај музичкиот, и текстуалниот дел е доста силен, издржан и реален. Колку е битен текстот за комплетниот производ? Може ли да има добра песна без добар текст?

- Не секогаш текстот ја има водечката улога во музиката. Комплементарните ритам и мелодија, инструментални композиции понекогаш кажуваат многу повеќе од кој било збор. Тоа е избор на самиот автор, по неговиот пристап и израз можете да нурнете во мал дел од неговата фантазија, имагинација, личност, став, карактер. Самиот текст, односно вокал во одредената дикција, тоналитет и полиритмија, е како дополнителен инструмент во целата композиција. А во моментов не можам да се сетам на добра песна каде што текстот ми боде уво...

Фото: Кристијан Теодоров

Иако албумот се` уште не е официјално промовиран, веќе добивте многу позитивни критики, и тоа не само во Македонија туку и од блиското соседство. Колку тоа ќе ве поттикне да одите на турнеја надвор од нашата држава и да ја претставите македонската сцена на еден поинаков начин?

- Наша идеја и желба е да создаваме музика, да свириме, да ја шириме нашата порака и не поаѓаме од тоа да претставуваме нации. Во уметноста, науката и медицината, потеклото на креаторот е ирелевантно, релевантни се само духот и делото.

Во која насока би одел Foolish Green во наредниот период? Би се задржале на ова што го правите сега или можеби ќе има некоја нова форма?

- Сите од колективот имаме илјадници почнати проекти и идеи со надеж дека некогаш ќе бидат завршени. Во некои од нив уште отсега ги гледам идејата и правецот во кои ќе се развијат. Веќе е почната подготовката и на вториот албум на Foolish Green, каде што и другите членови ќе имаат голем удел во начинот на изведбата и компонирањето. До некаде ќе се задржи овој музички приказ, но ќе има блага промена во самиот звук, можеби и во јазикот, но сепак с? уште е рано да се говори за тоа.

INTERVIEW: Billy Gibbons (ZZ Top)

Објавено во „Нова Македонија“ на 21.10.2009

Нашите концерти се

како менување дискови во џубоксот

ZZ Top е американска група што има големо влијание во светската популарна музика. Користејќи го традиционалниот тексашки блуз, како основа, тројката успеа да го надгради и да го продаде како врвен комерцијален производ, без притоа да навлегува во непотребни експериментирања.

Групата е оформена во 1969 година во Хјустон, во американската сојузна држава Тексас. Триото веќе 40 години го сочинуваат Billy Gibbons, Dusty Hill и тапанарот Frank Beard. Кариерата на овој рок-бенд, чија музичка основа се блузот и бугито, почна со објавувањето на деби-албумот насловен симболично „Првиот албум на Зи-зи топ“ (ZZ Top’s First Album), по што на средината на седумдесеттите години од минатиот век следуваа и Tres Hombres (1973) и Fandango! (1975), со хитовите La Grange и Tush. Но најдобрите години на ZZ Top се 1980-тите, кога на светскиот дискографски пазар се појавуваат албумите Eliminator (1983) и Afterburner (1985) од кои излегоа и големите хитови како Gimme All Your Lovin‘, Dressed Man, Legs, Velcro Fly, Rough Boy, Sleeping Bag и други. Речиси сите овие синглови беа проследени со необични видеоспотови, со стилизирани автомобили и секси-девојки, кои покрај долгите бради на Gibbons и Dusty Hill, станаа заштитен знак на групата, но и на музичката телевизија MTV, која во тоа време почнуваше да се пробива во светскиот телевизиски етер.

На радост на големиот број нивни обожаватели, ZZ Top, во рамките на светската турнеја, пристигнаа и на Балканот. Тие веќе одржаа два концерта, во Љубљана и во Белград, а утревечер, во 21 часот, ќе свират во салата „Борис Трајковски“ во Скопје. Сите три концерти се во организација на македонската „Авалон продукција“. Во пресрет на скопскиот концерт, гитаристот Billy Gibbons, даде интервју за „Нова Македонија“.

ZZ Top е на чекор да ја прослави својата 40-годишнина од оформувањето на бендот и од објавувањето на ZZ Top’s First Album. Како во овие четири децении се развиваше групата и што научивте за минатите децении?

- Ние работите ги сфативме уште во првата година, а наредните 39 ги потрошивме на дотерување на фините нешта. Навистина, немаше некоја голема промена бидејќи ние сме истите тројца момци што ги свират истите три акорди. Ја научивме важноста на наоѓањето на мексиканска храна на најневеројатни места.

Во кариерата, ZZ Top одржа голем број концерти и продаде над два милиони албуми, но за прв пат доаѓате во Македонија. Имате ли претстава каде ќе свирите на 22 октомври, и знаете ли дека тука има голем број ваши обожаватели?

- Ние сме повеќе од свесни каде доаѓаме и нестрпливо чекаме да свириме за нашите фанови во Македонија. Тука сме за да комуницираме со сите ZZ Top-зависници, и тоа не само во Македонија. Искрено многу сме возбудени од средбата со повеќето од нив кои не слушаат и кои растеа со нас во изминативе 40 години.

Дали за овој дел од Европа, за Балканот, има некоја посебна сет-листа со најголемите хитови или ќе се држите до веќе утврдената од актуелната светска турнеја?

- Сетот на песни секогаш варира и се менува од свирка до свирка и од место до место. Не знаеме што ќе свириме сé додека не наближи шоуто. Понекогаш се навраќаме на песните од нашиот прв албум, а понекогаш наоѓаме песна која никогаш не сме ја ни снимиле. Тоа дефинитивно ги прави работите поинтересни, дури и мистериозни. Тоа ти е нешто како менување дискови во џубоксот.

Од скопскиот концерт на 22 октомври 2009

Фото: Маја Јаневска-Илиева

Објавивте дека тргнувате на европска турнеја веднаш по прекинувањето на заедничката со Aerosmith, откако на еден концерт се повреди нивниот пејач Steven Tyler. Дали токму на оваа територија сакате да ја потиснете болката и да го заборавите тој немил настан?

- Уште додека траеше заедничката американска турнеја со Aerosmith, ние имавме цел враќање на убавите времиња низ Европа. Свирењето на европско тло е нешто неверојатно и секогаш возбудливо. Тука е вистинскиот рокенрол.

Иако сте на турнеја, сепак се зборува дека подготвувате и нов албум што ќе го работите со славниот продуцент Rick Rubin. Може ли да очекуваме малку пожесток звук или ќе го задржите својот препознатлив тексас блуз-рок?

- Да иако сме на пат, ние постојано запишувавме некои работи во текот на концертите и дома ќе си отидеме со сортиран материјал. Rick ќе ни се придружи како дополнителен музичар и визионер. Со нетрпение ги чекаме студиските сесии во студиото Double R.

Во својата колекција ја имате и гитарата наречена Muddywood. Може ли накратко да се раскаже приказната за таа мистична гитара?

- Тоа е гитара која е изработена од трупец од чемпрес кој бил дел од покрив на куќата на легендарниот блуз музичар Muddy Waters, сместена на плантажата Стовал во Кларксдејл, Мисисипи. Силна бура откорнала неколку дрва од покривот на куќата. Ние добивме дозвола да земеме едно од нив, и го трансформиравме во гитара која што му ја посветивме на Waters. На самиот врат на гитарата, од горе па надолу претставена е калливата река Мисисипи.

Од скопскиот концерт на 22 октомври 2009

Фото: Маја Јаневска-Илиева

Пред дваесет и пет години, на насловницата од албумот Eliminator, имаше специјално дизајниран автомобил, кој се појавуваше и во некои спотови, што подоцна стана заштитен знак на ZZ Top. Која е врската меѓу, музиката, автомобилите и секси-девојките кои ги гледавме во тие спотови?

- Идејата на спотовите на ZZ Top е чувството дека луѓето уживаат гледајќи убави жени и бесни автомобили повеќе од сé друго. Ние некако имаме споредна улога во тие спотови. Практично ние сме „Грчки хор“ (жаргон што означува група на споредни актери на сцена кои го коментираат дејството, н.з.), додека автомобилите и прекрасните девојки се во фокусот. Ние уживаме да присуствуваме на сетот и како изведувачи и како гледачи.

Во еден од вашите најголеми хитови Legs, пеете за женски секси нозе. Дали навистина пости девојка чии нозе се опеани во песната?

- Да, секако...! Стиховите настанаа по една случка, додека се возевме низ Хјустон кога не фати една бура голема како Тексас. Тогаш забележавме млада дама, со мини здолниште, која стоеше на тротоарот и беше мокра до гаќи. Се договоривме да и понудиме превоз и шанса да се исуши и да се стопли. Но, додека да застанеме до рабникот на тротоарот таа веќе беше замината. Тогаш ни дојде идеја за песната, и таа настана спонтано. Девојката имаше навистина прекрасни нозе и очигледно знаела како да ги искористи.

Не ги избричија брадите ни за милион долари Во 1984 година компанијата Gillette им понуди на Dusty Hill и Billy Gibbons хонорар од еден милион долари, за да ги избричат брадите, за потребите на снимањето на нивната нова телевизиска реклама. И покрај тоа што сумата беше навистина голема, двајцата брадести членови на ZZ Top, ја одбија понудата велејќи: „Без брадите сме навистина грди“. Нивните бради станаа мит, па поради тоа тие се осигурени на милионска сума пари, која не се соопштува.